Köpekler ve ırkları nasıl ortaya çıktı?

Yerli köpek biyolojik olarak avcı sırasının memelilerine aittir. Araştırmacılar hala köpeğin kimliği hakkında tartışıyorlar. Ve çoğu insan köpeklerin evcil kurtlar olduğuna ikna olmuş olsa da, bilimsel akıl yürütme o kadar kolay değildir. Bir kerede şöyle söylenmelidir: Bu konuyla ilgili araştırmadaki son nokta belirlenmemiştir.

Köpeklerin kökeninin iki ana teorisi monofizik ve polifiriktir. Birincisi, hayvanın aynı atadan geldiği anlamına gelir, ikincisi köpeğin atalarının farklı hayvanlar olduğunu gösterir. Monofili destekçisi olan araştırmacılar eminiz: vahşi kurt köpeğin atası. Kurtun kafatası ve dış özellikleri köpeğe çok benziyor ve evcilleştirme süreci (evcilleştirme) hayvanın kranial kemiklerini değiştirdi.

Evrimsel hipoteze göre, evcilleştirme belirli bir yerde gerçekleşti ve ancak o zaman köpekler yeryüzünde her yere yerleşmeye başladılar. Doğru, hatta monofilinin destekçileri, kurtun hala köpeğin “büyük büyükbabası” olduğu konusunda hemfikir değildi. - Bazı bilim adamları köpeklerin çakal veya çakal kökenli olduğuna inanmaktadır.

Ne olursa olsun, köpek ilk evcilleştirilen hayvan olarak kabul edilir. Arkeolojik kazılar, insanların henüz tarım ve hayvancılıkla uğraşmadıklarında, Taş Devri'nde bile yaşandığını, ancak vahşi bir hayvan avladığını açıkça ortaya koydu. 1862'de araştırmacılar İsviçre göllerinde bir köpeğin kalıntılarını buldular, Neolitik döneme aitlerdi. Küçük bir hayvandı, turba (ya da bataklık) köpeği deniyordu.

İnsan evriminin evcil bir hayvandan evrimsel bir gelişme istediğine inanılmaktadır. Atalarımız, yerleşik bir yaşam tarzı sürmeye başlar başlamaz, tarım ve hayvancılıkla uğraşmaya başlar başlamaz, evcil bir köpeğin gereksinimleri de arttı. Ve bu da ıslah için ilk itici güçtü.

Lorenz'in monografını okursanız, şunu söyleyebiliriz: Bütün köpekler kurt ve çakaldan çıktı ve "çakal" cinsleri var ve "kurt" var. Ve bu monofilik teori kavramına uymuyor.

1859, genel olarak doğa bilimleri ve bilim dünyası için harika bir yıldı. C. Darwin, dünyaya “Türlerin Kökeni” adlı eserini sundu, içinde doğal seleksiyon teorisini ana hatlarıyla açıkladı. Özellikle, köpekler hakkında şunları söylüyor: yapaylık ilkesine göre seçildiler: seçimin temel kuvveti kurtları inekten çekip onları evcilleştiren insanlardı. Bu görüş şu sonuca varmıştır: Kurtlar ile karşılıklı yarar sağlayan bir ittifakta birleşmiş insanlar, insan tarafında akıl, kurt tarafında kullanıldı - bir avcının yetenekleri.

Ancak araştırmacının çalışmalarını dikkatlice okursanız, Darwin'in polifirik hipotezleri paylaştığını söyleyebilirsiniz. Ve daha kesin olmak gerekirse, Darwin polyphilia'ya izin verdi. Belirli ülkelerdeki evcil köpek ırkları, Canis cinsinin vahşi üyelerine benzer. Ancak köpeklerin kökeni çalışmalarına yalnızca Darwin ile ilgili bugünlerde güvenmek akıllıca değil. Araştırmacının kendisi pek bir şey bilmiyordu, çünkü o zaman sistematik ve tarih kendinden emin sonuçlar çıkarmak için yeterince geliştirilemedi.

Polyphyletic teorisi aslında daha fazla taraftar var. Bir zamanlar Darwin'den daha fazla tartışmaya ve bilimsel bir gerekçeye sahip olan destekçileri, köpeğin atalarının, eski hayvan dünyasının çakal benzeri bir temsilcisi haline gelebileceğini, ancak ülkeler arası melezlemenin tamamen dışlanmadığını öne sürüyorlar. Ancak, Darwin ile ana noktalarda hemfikirler: yapay bir seçim vardı; temel ölçüt insana olan sadakatini arttırıyordu.

Günümüzde araştırmacılar daha geniş ama daha dikkatli bir şekilde köpeğin kökenine bakmaktadır. Böylece, bilimsel basında gittikçe daha fazla sıklıkta çalışmaya başladı, kurt ve köpeğin - ata ve soydan değil, daha kesin, "kuzenler" olduğunu belirttiler. Buldum Ortak soydan 11-34 bin yıl önce ayrıldılar. Bu teori, bilim adamı Adam Friedman ve onun gibi düşünen insanlar tarafından Chicago laboratuvarından geliştirilmiştir.

Bu sonuca varmak için, uzmanlar bugün kurtların yaşamadığı bölgelerden bir dizi köpek ırkının genomunu inceledi. Öte yandan kurtlar, köpeklerin evcilleştirilmesinin başladığı yerlerde yaşayanları genetik olarak inceledi. Harici bir grup olarak (bu, üzerinde çalışılana yakın bir tür anlamına gelir), sıradan çakallar alınmıştır.

Yani uzmanlar bunu önerdi Belli bir tarihsel anda (kesin olarak bilinmediğinde) ortak bir atadan kopmuş kurtlar ve köpekler birbirleriyle iç içe geçme yeteneğini kaybetmemişlerdir. Ve muhtemelen bu melezleme, bilim insanlarını yanlış bir fikre yönlendirdi, çünkü başlangıçta genetik, kurtların bir köpekdeki genlerinin olduğuna karar verdi - bu, bir kurttan bir köpeğin oluşumunun kanıtı olduğuna karar verdi. Aynı konuda araştırma yapan California bilim adamları, Chicago meslektaşları ile aynı fikirdeler. Bu nedenle, bugün için akademik toplumun görüşü, bazı yerlerde bölünmüş olmasına rağmen, köpeklerin ve kurtların doğrudan akraba olmadıkları gerçeğine.

İlginçtir ki, modern araştırmacılar önemli bir noktayı tanımlayabildiler: köpeklerde üretilen amilaz (nişastanın işlenmesine yardımcı olan bir enzim) yüzdesi daha büyük miktarlarda üretilmektedir. Sadece Sibirya Huskileri ve Dingo, kurtlardan daha az enzime sahiptir. Bu doğrudan delil olduğunu İnsan tarafından evcilleştirilmiş köpekler, diyet bitkilerine dahildir.

Daha az ilginç olanı ise köpeğin evcilleştirilmesi sürecidir. Hayvan sosyalleşdiğinde tarihin en muhtemel dönemi, yaklaşık 15 bin yıl önceki üst Neolitik ve Mezolitik'in sınırıdır. Bir insanın kendisini evcilleştirmek için yırtıcı bir hayvan aldığını varsayarsak, bu evcilleşmenin senaryoları hala farklıydı. Daha doğrusu, her zaman başlatıcı değil insanın kendisidir. Kurt paketlerindeki bazı bölgelerde bireylerin insanlara karşı toleranslı göründüklerine inanılmaktadır. Kulağa uygunsuz geliyor, ancak bilim adamları bu versiyondan vazgeçmiyorlar.

Dmitry Belyaev'in tilkileriyle ilgili bir deney bilimi (ve çok değerli) ilginç hale getirdi. Bir Sibirya kürk çiftliğinde Belyaev, hayvan evcilleştirmesinin temel sorularına cevap vermek için oluşturulan on yıllarca bir deney yapmıştır. Artık bir bilim adamı yok, ancak araştırması takipçiler tarafından sürdürülüyor.

Araştırmanın özü nedir: Kızıl tilki yetiştiriciliği için kürk çiftliğinde, Belyaev'in 2 nüfusu vardı. İlk tilkiler belirli niteliklere atıfta bulunmadan rastgele seçildi. Fakat ikinci grupta, özel bir test yapılarak isabet düzenlendi. Yedi aylık tilkiler bir insanla olan bir ilişki için test edildi: bir kişi bir kafese yaklaştı, bir hayvana dokunmaya çalıştı, onunla temasa geçmek istedi.Tilki saldırganlık gösterirse, korku, deneysel örneğe girmedi.

Deneyin sonucu, bilim insanlarının eski tahminlerini doğruladı: bu tür bir seçim neslinden sonra, yerel olarak oluşturulmuş bir hayvan grubu. Bu, eski insanların muhtemelen ona sadık hayvanları da seçtiği anlamına gelir. Böylece köpek ortaya çıktı.

İlginç evcilleştirme gerçekleri:

• Çok sayıda genetik analiz göstermiştir: Eski köpeğin doğum yeri Hindistan'dır (daha önce de düşünülmüş olduğu gibi) Hindistan değil;
• Daha sonra yerli bir hayvan olan bir hayvan, yiyecek koklamak için bir erkeğe gelebilir, bir erkek bu soykırımlardan yararlandı;
• vahşi hayvanın bir köpek haline gelmesi büyük olasılıkla bir yüzyıldan fazla sürdü, ancak bugün seçim kuralları açıkça düzenlendiği için evcilleştirme süreci daha hızlı;
• Akademisyen Pavlov, bir insanı insan yapan köpeğin, kısmen yerleşmiş yaşama ve hatta sığır yetiştiriciliğine ve tarıma götürdüğüne inanıyordu;
• evcilleştirme evcilleştirme ile aynı değildir, ilki ikincisidir.

Bu konunun kırılmamış, özü ... seçimve köpek ırklarının ortaya çıkması sorunu.

Bugün dünyada yaklaşık 4 yüz resmi kayıtlı köpek ırkı bulunmaktadır. İlk köpekler, diyelim ki, evrenseldi, farklı işlevler gerçekleştirdiler, bir köpeği avlamak için götürdüler, ama çobanın hizmetini başka bir şey yaptı. Böylece insanlar, hayvanların görevleriyle farklı şekillerde baş ettiklerini fark ettiler, daha iyi korunmaları veya avlanmaları için tahsis etmeye başladılar. Köpeklerin ilk bölümü ortaya çıktı: bekçi ve av köpekleri ortaya çıktı.

Daha sonra, dış benzerlik ve farklılıklar da köpeklerin ayrılması için bir fırsat oldu. Köpeğin kullanım amacı da daraltıldı: av ırkları arasında, av köpekleri, yuvalar ve polisler ortaya çıktı. Her cins yetiştirilen kesin, tamamen net bir amaç için.

Kalıtım ve değişkenlik, genetik etütlerin incelendiği genlerin özellikleridir ve bu özellikler bir kişinin belirli bir kalite için üremesine yardımcı olur.. Örneğin, oyuk hayvanlarını avlamak için, bir adam taksileri getirdi - kısa bacaklar ve uzatılmış bir format taksonların çukurun dışına çıkmasına yardım etmelidir. Kondrodistrofi nedeniyle kısalmış pençeler ortaya çıkabildi - bu hastalığa sahip kişiler birbirleriyle çarpıştı ve istenen işaret düzeltildi.

Yeni ırkların oluşum süreci şimdi gerçekleşiyor. Örneğin, Rus bozkır tazı, geçen yüzyılın sadece ikinci yarısında yerli bir cins olarak oluşmuştur. Irklar bir anlamda hayatlarını yaşar: bazıları kaybolur, bazıları görünür. Bu nedenle UNESCO, halihazırda var olan evcil hayvan ırklarını, insanlığın mirasını ilan etti. Doğal olarak, üreme, uzun yıllardır üreme davranışı, hayvan savunucuları tarafından eleştirildi: bazıları yetiştiricilerin eylemlerini faşist olarak görüyorlar.

Bu soru etik düzlemde yatıyor. Bir yandan, insan gerçekten hayvanlar üzerinde deney yapar, çaprazlar ve seçer, zayıfları reddeder. Zoozaschitniki köpek gösterileri düşünün, hayvanların alay konusu ve insanlık dışı güçlülüğün zaafına itiraz ediyor.

Öte yandan Bir köpek sadece bir erkek arkadaşı değildir, bir erkekle birlikte yaşayabilecek ve ona hizmet edebilecek evcil bir hayvandır. Bu amaçla, evcilleştirildi ve evcilleştirildi ve köpek için - hayatın anlamı sahibine yakın olmak ve ona hizmet etmek.Bu da bir insanın üreme ve üreme ırklarına girme konusunda ahlaki bir hakkı olduğu anlamına gelir. Gerçekler ortada bir yerde olduğu için anlaşmazlıklar sürüyor ve uzun süre devam edecek. Kesin olan bir şey kesin: Bir köpeğe başlarsanız, bundan siz sorumlusunuz ve bu sorumluluğu iptal etme hakkınız yok.

Ne tür bir köpek köpeği olursa olsun, köpeği terketmeye zorladığın şartlar ne olursa olsun, Evine geldiği günden beri, ona ihanet etme hakkın yok.

Aşağıdaki videodan köpeklerin kökenleri hakkında bilgi edineceksiniz.