Güneşi nasıl yakalarım? Bu soruya cevap vermek oldukça kolaydır. Gerçek şu ki, insanlar güneş ve enerjisiyle ilişkilendiren bir taş var. Sevilir ve onurlandırılır, ondan çeşitli el sanatları yaparlar. Demek ki bir insan ışık ışınlarını onun yanında tutmaya çalışıyor. Bu harika taş nedir? Tahmin etmek kolaydır, kehribar hakkında konuşuyoruz.
Mevduat çeşitleri
Bu taş genellikle kömür dikişleri arasında bir kapanma şeklinde bulunur. Kural olarak, kehribar yerleri iki büyük gruba ayrılır.
- Birincisi, birincil veya yerli mevduatlardır. Kömür tortullarında bulunan taş, özellikle bunlara atıfta bulunur. Ayrıca birincil tortulara Kuzey Sibirya, Uzak Doğu, Ural gibi bölgeler de dahildir. Her şey basit bir şekilde açıklanmıştır: orada, iğne yapraklı ormanların büyüdüğü ve ağaçlardan bolca reçine aktığı ve kehribar rengi ortaya çıktı.
- Diğer grup ikincildir. Bu tür depozitolara plasenta denir. Onlar, sırayla, deniz ve nehir ayrılır. Bu birikintiler, birincil olandan (birincil) uzakta bulunur. Ve hepsi taş geleceğe birikintilere, su birikintileri, toprak döküntüleri veya buzulların ilerlemesi ile getirildi.
Yani, kehribar orada doğmadı, ama bu yerlere doğal hareketlerle “göç” etti. Doğal malzeme birikiminin bir sonucu olarak büyük birikintiler getirdi.
Kaliningrad, Rusya'da güneş taşının mayınlı olduğu en ünlü yer olarak kabul edilir. Kaliningrad yatakları gevşektir. İkincil bölümler örneğinde, şimdi deşarj halindeki bir bölümü daha görebiliriz. Delta, kıyı, deniz, deniz, buzuldur.
Amber birikintileri neden çok düşük yoğunluğa sahiptir? Çünkü reçine suda batmaz. Kehribar taşlaşmış bir reçinedir. Yüzyıllar önce, reçine oldukça uzun bir süre boyunca su akıntıları tarafından taşındı. Akışın bir engelle karşılaştığı yerde, reçine kuma yapışmış, ağaç parçaları ile karıştırılmıştır. Zaman ve doğal olaylar kehribar rengi yarattı.
Bu tür mevduatların çeşitli dönüşümlerinin bir sonucu olarak, birçoğu ortaya çıktı.
Bugün insanlar çeşitli yerlerde güneşli bitler buluyorlar. Nehir kıyısında, çeşitli sığlıklarda vejetasyon parçalarında bulunurlar. Orada nehir akıntısını alıyorlar. Ayrıca, kehribar dağların eteğinde bulunabilir, bir buzul tarafından yıkılmıştır.
Çakıl taşları bile yüzeye yayılan taşma ya da fırtınaya neden olabilir. Örneğin, Kaliningrad bölgesinde olduğu gibi. Okyanusların ve denizlerin kıyısında, güneş kütlesi fırtına taşır. 19. yüzyılda Kaliningrad bölgesinde bir zamanlar çok büyük bir taş emisyonu meydana gelmişti. Sakinleri birkaç gün boyunca taş topladı.
Dünyanın en büyük mevduatı
Büyük alanlar hakkında konuşmaya başlarsanız, öyküyü Rusya ile başlatmanız gerekir. En büyük amber kümesi, eski Sambian'ın Baltık sahilinde ve şimdi de yarımadanın Kaliningrad bölgesinde yer almaktadır. Kesin söylemek gerekirse - bu Amber köyü (bu yerde dünya taş rezervinin yaklaşık% 90'ı bulunur). Amber elli milyon yıllıktır. Uzmanların söylediği bu.
Şu anda, jeolojik çalışmalar sayesinde, uzmanlar gelişme için yeni alanlar olduğunu belirlemiştir. Rezervleri yaklaşık üç yüz ton.
Baltık Denizi'ndeki Kaliningrad bölgesindeki alan üç bölüme ayrılmıştır: Palmnikensky, Plyazhevy ve Primorsky. Palmniken bölgesi 1976'dan bu yana gelişme aşamasındadır.Jeologların tahminlerine göre, Palmniki ve Primorsky ocakları iki yüz yıl boyunca insanlara amber sağlayabilir.
Burada yıllık üretim yaklaşık 350 tondur.
Ukrayna'da bulunan Rivne bölgesinde, kehribar stokları da var. Onlar bir tür yerleşim üçgeninde Klesovo-Sarny-Dubrovitsy'de bulunurlar. Madencilik Ukrayna külçeleri, 3 ila 10 metre arasında değişen bir derinlikte oluştukları için daha ucuz. Bir metreküp toprak oluşumundan 250 gr güneş taşı elde edilebilir.
Dominik Cumhuriyeti de amber çıkarımı ile ünlüdür. Burada dağ taşının yaşı 40 milyon yıldır. Almanya'da Saksonya-Anhalt'da bulunan bir tarla var. Kehribarın yaşı yaklaşık 22 milyon yıldır.
Amber Baltık Merkezi, Kaliningrad'da, ardından Litvanya'da bulunmaktadır. Yerel jeolojik servis bu taşın çıkartılması için açık bir uluslararası rekabet ilan etmeye çalışıyor. Estonya'da ayrıca çeşitli miktarlarda kehribar renkli hediyelik eşyalar bulabilirsiniz. Bu yerlerdeki Nugget'ler, Saaremaa adasında mayınlı ve zaten bunlardan pahalı mahmutlar yapılıyor.
Belaruslular, kenarlarındaki kehribar birikintilerinin hayalet gibi göründüğüne inanıyor. Güneş taşının birikintileri jeolog haritalarında ve bilimsel dergilerde tasvir edilmiştir, ancak herkes şahsen göremez. Paleolitik bölgelerde külçe parçaları bulunur. Yaşları yaklaşık on üç bin yıldır.
Belarus araştırması kehribar rezervi ile yedi alan tespit etti. Pinsk, Stolin, Luninets, Drogichinsky ilçelerinde, Polesye'de ve Brest bölgesinde taşlar bulunur. Bu konuda en belirgin olanı bataklıklar olarak kabul edilir. Zhabinka yakınlarındaki Gatcha masifinde çökeltiler. Orada üç yüz tondan fazla kehribar var.
Letonya'da yeni mevduat açıldı. Kehribar hem sahilde hem de denizin dibinde bulunur. Alüvyal birikintiler, suyun çok büyük kum tabakalarını hareket ettirmesi nedeniyle dipte çok sık açılır. Bu bozulmanın bir sonucu olarak, güneş taşı patlar.
Şanslı aşıklar külçelerini derinlemesine bir insan yumruk büyüklüğünde bulur.
Rusya'da nerede mayınlı?
Büyük ve kehribar renginin çıkarılmadığı yerleri adlandırmak daha kolaydır. Balık avının başlangıcı Kaliningrad bölgesindedir ve daha sonra ülke geneline yayılır. Ana rezervler Kaliningrad'da bulunuyorsa, Sibirya ve Uzak Doğu'nun kuzeyinde bu bölgelerin dünyanın Avrasya kehribar dünyasına girmesine yardım eden yataklar keşfedildi. Sonuç olarak, Altay'da bir marka bile ortaya çıktı. Yerel halk tarafından çok kaliteli ayçiçek yağı için icat edildi. Buna “Altaylı Yantar” denir.
Ayrıca, kehribar Rusya'da bulunur Urallarda, Primorsky Krayı ve Yakutistan'da. Burada büyük külçeler bulunmaz, bu yüzden bu yerlerde güneş taşının endüstriyel olarak kazılması pratik değildir.
Madencilik yöntemleri
Güneş enerjisi taş madenciliği süreci çok çeşitlidir. Örneğin, vidalı hidrolik yöntem kullanılarak geliştirme gerçekleştirilebilir. Bu, hem çevre hem de taşın durumu için en güvenli yoldur. İşler şu şekilde gerçekleştirilir: burgu-hidrolik ekipman yardımı ile toprağa kuyu yapılır. Çapları 80 cm'dir.
Nugget'lar, hidrolik basınç altında zeminde birlikte yüzeye çıkar. Sonra temizlenir, kumdan ve topraktan yıkanır. Bu en modern yoldur.
Özel kariyer organizasyonunu sağlayan başka bir yol var. İlk önce boş kayalar çıkarılır, sonra mavi kil tabakaları çıplak hale gelir. Kehribar rengi var.
Bununla birlikte, bu yöntem güvenli değildir, çünkü bir çökme meydana gelebilir, bu nedenle ilk yöntemi kullanmak daha iyidir.
Önceden, her şey farklıydı. Eski zamanlarda, Baltık Denizi kıyısında bulunan kıyıya elle kehribar hasat edildi ve madenciliği özel kaplara koydu. Bu yöntem, yaklaşık altmış bin ton güneş taşının çıkarılmasını mümkün kılmıştır.Zaman geçti ve atalarımız ağdan yararlanırsa sudan bir taş almanın çok daha kolay olduğunu fark etti. Amber alglerle birlikte onlara girdi.
Bazı arayanlar bile kıyı bölgelerini “sürdü” bile, böylece hafif bir taş deniz toprağından yıkandı ve yüzeye çıktı. Doğada dolanmak güneş taşı kolaydır. Oldukça sığ bir derinlikte bulunur. Ancak resmi üretimin organizasyonu için büyük maliyetler gerekli, bu yüzden "siyah" kepçeler var.
Yasadışı ganimet, büyük bir elektrikli süpürgenin hortumunu kullanmaktır. Su içinde diz boyu dururken, insanlar benzin pompasına bağlı bir alüminyum boruyu kirli su çukuruna atar ve kaldırır. Böylece, 50 milyon yıldan daha eski olan toprağı (mavi kil) yıkarlar. Bu sıvı ile kehribar yüzeye çıkar.
Bu çukurlarda amber yakalamak oldukça zor bir iştir. Ancak, tüm maliyetler ve işçilik faiziyle öder. "Kara" pazarındaki büyük bir taş, aynı ağırlıktaki bir altın parçasından daha pahalıdır. Böyle bir kopya bulmak büyük bir başarıdır. Bu nedenle, insanlar sağlık ve çevresel zararları hakkında düşünmeyen, delik kazıyorlar.
Rusya Federasyonu yetkilileri, 2017 yılında bu faaliyetin cezasını sertleştirdi. Bugüne kadar, yasadışı kehribar madenciliği para cezası 200 ila 500 bin ruble arasındadır. Daha önce sadece 3-5 bin ruble idi. Yetkililer, ihlal için yaklaşık 800 bin ruble ödeyecekler ve tüzel kişiler için ceza milyonlarca (yasadışı faaliyetlerin ölçeğine bağlı olarak 10-60 milyon ruble) hesaplanacak. Günümüzde kaçak mayınlı kehribar satışı, pazarlama amacıyla taşınması ve depolanması kesinlikle yasaktır.
Yukarıdaki yöntem yasaktır.
Ancak kehribar çıkarımını tutkuyla birleştiren insanlar da var. Dalış sürecinde güneş taşının aranması mevcut mevzuata aykırı değildir. Dalgıçlar denizin dibinde kehribarı nasıl ararlar? Taşların fiziksel özelliklerini kullanırlar. Floresans, bir ultraviyole lambanın etkisi altında farklı renklerde taşların parlamasıdır. Modern cihazlar arama verimliliğini önemli ölçüde artırıyor, ancak aşağıdaki nüansları hatırlamanız gerekiyor:
- taşı, lambanın camına taşladığınız zaman hata dışlanır;
- alan sınırlı ise fener daha fazla parlayacak;
- Kehribar su altında floresan derecesi, dalga boyu aralığının göstergesine bağlıdır (360-400 nm olmalıdır);
- dalga boyu 365 ila 400 nm olan bir lamba kullanıyorsanız külçelerin bulunması kolaydır;
- Bu tür bir ekipmanla çalışırken, özel gözlük veya polikarbonat cam kullanılması önerilir;
- el fenerinin en yüksek gücü mükemmel bir parlaklık efekti sağlayacaktır.
Kehribar arayışı sadece ilginç bir jeolojik hobi değil aynı zamanda iyi bir maaş.. "Siyah" kepçeler ortalama 100 ila 200 bin ruble kazanıyor. ayda. Dalgıçlar iyi şans umudunu ortaya koyuyor, ancak maddi anlamı olmasa da, bir hobi gibi.
Aşağıdaki videoyu izleyerek kehribarın nasıl kazıldığını ve bulunduğunu öğrenebilirsiniz.
